NURASHIKIN Abdullah |
"Hujan emas di negeri orang, hujan batu di negeri sendiri, lebih baik
negeri sendiri."
ITULAH kata-kata adik Nurashikin Abdullah, 21, pelajar tahun tiga di
Universiti Tonto, Mesir semasa ditemu ramah oleh Faqar baru-baru ini.
Beliau bercuti belajar sejak 10 Julai lepas dan akan terbang kembali ke
negara ‘tamadun dunia’ itu selepas menyambut Hari Raya Puasa bersama-sama
keluarga.
Nurashikin merupakan anak sulung. Beliau mempunyai sepasang adik-beradik, lelaki dan perempuan.
Ayahnya, Abdullah Baha merupakan pesara tentera, manakala, ibu, Hashimah Ahmad
adalah suri rumah sepenuh masa.
Sejak dibangku sekolah - Sekolah Kebangsaan Sungai Ara dekat Bayan Lepas - lagi, pesanan
ibu, “kalau orang lain boleh buat, kita pun boleh buat (berjaya)” menjadi
bekalan hidup.
Beliau kemudiannya melanjutkan pelajaran di Maktab Rendah Sains Mara (MRSM)
Terendak, Melaka sebelum menyertai kursus pra perubatan di Universiti Putra
Malaysia (UPM).
Pada tahun 2011, Nurashikin mengambil langkah berani terbang ke Mesir
berbekalkan keputusan cemerlang dalam Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) sungguhpun
masih belum mendapat tajaan atau biasiswa daripada mana-mana pihak.
"Memang dari kecik tak pernah ubah cita-cita, nak jadi doktor.
"Memang berminat nak sambung pelajaran dalam bidang perubatan di
Mesir. Pohon dan Alhamdulillah dapat.
“Macam saya, pergi mohon dan pergi ke Mesir dahulu. Selepas itu, baru dapat
biasiswa,” ujar beliau.
Tawakal terbang ke Mesir tanpa biasiswa
Berkat tawakal kepada Allah, beliau selepas setahun belajar di Universiti
Tonto memohon tajaan biasiswa dari Hospital Bersalin Muslimah (D’BM Hospital) dekat Permatang Pauh dan
berjaya.
"Kawan ayah yang perkenalkan biasiswa ini. Saya diinterbiu melalui Skype. Saya bersyukur kerana mendapat biasiswa pendidikan daripada D'BM Hospital di bawah Presidennya,
Zolkifly Md. Lazim.
"Istimewa biasiswa ini, JPA dan MARA kena bayar balik, tetapi, pemberi
biasiswa ini menawarkan kita bekerja dengan mereka selepas tamat belajar nanti.
“Malah, jika mahu melanjutkan pengajian dalam bidang kepakaran pun, mereka
pertimbang untuk taja sekali lagi. Ini lah istimewanya.
“Tetapi ada syaratnya (iaitu) selepas keluar. Jadi doktor pelatih selama
dua tahun, bekerja di hospital kerajaan selama dua tahun dan boleh melapor diri
di D'BM Hospital,” ujarnya.
Beliau memberitahu bahawa beliau mendapat biasiswa sekitar RM34,000
setahun.
Rahsia belajar
Nurashikin ketawa apabila calon doktor digambarkan sebagai ulat buku.
Beliau berkata pelajar yang cemerlang masing-masing mempunyai teknik
belajar tersendiri.
Ada yang tekun dan ada yang sebaliknya, tetapi, masih cemerlang berbanding
rakan-rakan yang lain.
Seperti dirinya sendiri, Nurashikin mengaku bahawa beliau memberi tumpuan
100 peratus dalam kelas. Selebihnya, ulang kaji pada musim peperiksaan.
“Tiada apa-apa rahsia. Cara belajar, saya tak boleh nak cakap sebab lain
orang lain caranya.
“Ada kawan yang santai dalam belajar, tetapi, masih cemerlang. Macam saya,
tumpuan 100 peratus dalam kelas, itu penting.
“Kalau nak ikut tawaran JPA atau MARA, saingan sangat sengit, kena mendapat
semua gred A+. Ada yang dapat semua gred A+ dalam SPM (Sijil Pelajaran
Malaysia) pun ada yang tak dapat tawaran dalam bidang perubatan.
“Tetapi, mereka ambil perubatan melalui jalan-jalan lain juga,” jelas
beliau.
Minat Berpersatuan
Pada masa lapang atau masa rehat dari mengejar kewajipan akademik,
Nurashikin menghabiskan masa dengan berpersatuan dengan warganegara Malaysia
lain yang belajar di Mesir.
Beliau berkata, dengan berbuat demikian, sekurang-kurangnya dapat mengubat
rindu hidup di tanah air sendiri, khususnya dalam dakapan keluarga tercinta.
Jadi, katanya lagi, calon doktor juga seperti mahasiswa lain yang mempunyai
aktiviti berpersatuan tradisi sendiri, bukan ‘ulat buku’ sepanjang masa.
Seloroh beliau.
"Saya bukanlah ulat buku sepenuh masa meskipun pelajar-pelajar dalam
jurusan ini digambarkan begitu.
"Saya terlibat dalam aktiviti kemahasiswaan di sini, layari internet
pada masa rehat serta readah seperti remaja-remaja lain sungguhpun iklim
masyarakat di sini jauh berbeza dengan di tanah air kita.
"Hujung minggu, selalu mengikut aktiviti persatuan mahasiswa di sini,”
jelas beliau.
Polemik Mesir & ‘Arab Baik’
Terlanjur berbincang mengenai kehidupan mahasiswa di Mesir, tidak dapat
tidak, Nurashikin sendiri mengaku menerima bahang kebangkitan rakyat pro
Presiden Dr Morsi dan pesaingnya, iaitu tentera.
Beliau berkata, cerita polemik di Mesir yang sampai kepengetahuannya juga
menerusi media masa tempatan, sebagaimana rakyat di Malaysia mengakses dunia
Mesir menerusi media baru.
Ini kerana, katanya, kedudukan Tonto tempat Nurshikin belajar adalah jauh
dengan tempat berlakukan polemik, iaitu Kaherah yang merupakan ibunegara Mesir.
“Saya belajar di Tonto dan kebangkitan rakyat Mesir (berlaku) di Kaherah,
kedudukannya agak jauh macam jauh Ipoh ke Kuala Lumpur.
“Bahang kebangkitan rakyat di sini tentu dirasai sungguhpun jauh jika diukur
secara geografi.
"Orang Arab Mesir tak ganggu pun pelajar Malaysia. Politik kebangkitan
di sini (Mesir) hanya melibatkan warganegara Arab sahaja, bukan kita.
"Orang Arab sendiri sangat baik, nasihat kami supaya tidak sebarangan
keluar rumah. Jika nak fotostat nota pengajian pun, mereka minta dihubungi
untuk membantu.
“Hubungan pelajar dengan Kuala Lumpur di Mesir melalui Kementerian
Pengajian Tinggi (KPT).
Harapan
Nurashikin melahirkan rasa tidak sabar untuk kembali ke Malaysia sejurus
tamat pengajian dalam bidang perubatan.
Beliau berkata, rakyat Malaysia akan lebih menghargai keamanan hidup di
negara sendiri apabila menyaksikan situasi tidak menentu seperti di Kaherah,
Mesir.
Mujur, katanya, Malaysia melalui Kementerian Pengajian Tinggi (KPT) dan
Kerajaan Negeri Pulau Pinang sendiri cakna dengan kebajikan serta keselamatan
penuntut seperti beliau di Mesir.
“Pejam celik pecam celik, sudah tiga belajar di sini (Mesir). Saya
bersyukur semuanya masih selamat.
“Terima kasih kepada KPT. Terima kasih kepada Kerajaan Negeri dan penaja
biasiswa saya (iaitu) D’BM Hospital.
"Hujan emas di negeri orang, hujan batu di negeri sendiri, lebih baik
negeri sendiri," ujar beliau.
No comments:
Post a Comment